DUNA AL DESNUDO
this site the web

ab aeterno


Sí, yo sé que me temiste,
y te asombró ver que vi.

Sé que sabes
que siempre supe
que todo sabías;

pese a las orillas,
pese a todo,
violando distancias.

¡Hombre de poca fe!
¿Acaso no te dije todo?
¿No te lo demostré?
¿No te lo hice sentir?

Poseías la certeza,
y aún así, la anhelabas y temías
a partes iguales.

Otros nos llamaban locos,
pero nosotros siempre supimos.

En nuestras circunstancias,
y en el no tiempo,
se siente y presiente.

Desabróchate de temores,
porque voy llegando,
pastoreados tus pasos
por mi desvelo.

Abro mis manos,
me desplazo en vuelo raso
hasta tus ojos cerrados,
comenzando y acabándote
en mí.

¿Me esperas allí?

Duna.

Safe Creative #1312019481169





1 Dímelo...:

Unknown dijo...

almudena hola.


yo que no se leer, me encaminas con una suavidad agradable a tus mundos.

 

W3C Validations

Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Morbi dapibus dolor sit amet metus suscipit iaculis. Quisque at nulla eu elit adipiscing tempor.

Usage Policies